Wat een roller coaster het krijgen van een kind. Iedereen zei het al, maar wat een verschil tussen het weten en zelf ervaren… Tja hoe zal ik het omschrijven. Overdag zag alles er wel redelijk rooskleurig uit maar s’avonds sloegen de twijfels en negatieve gedachten toe. Gelukkig bleef Rob rustig en liet zich niet gek maken door mijn stemmingswisselingen, wat erg fijn was. Nu aan het einde van de week zijn de pieken en dalen ook weer wat genormaliseerd. Halverwege de week had ik super last van mijn rug. Ik dacht spierpijn, maar wat bleek, Rob had zo hard op mijn rug geduwd tijdens de weeën (helaas op mijn instructies….) dat mijn rug blauw was en het dus toch geen of niet alleen spierpijn was. Mijn schouders en nek waren ook helemaal verstijfd, maar een massage deed wonderen. De borstvoeding startte goed. Ik dacht appeltje-eitje. Echter na 1 dag werden ze meer gevoelig en ontstonden er kloofjes, Stress, maar gelukkig met de juiste begeleiding van de kraamzorg en de lactatiedeskundige kan ik na een week zeggen dat Milou en ik het aardig onder de knie aan het krijgen zijn en de beginners kwaaltjes ver over lijken te zijn. Gelukkig. De nachten verlopen wisselend, tussen dat we tussen de voedingen door kunnen slapen maar ook dat Milou tussen de voedingen krampjes heeft. Dan zijn de nachten erg zwaar. Milou doet het heel goed. Na 6 dagen was ze al op haar geboortegewicht. Verder is ze een heel tevreden baby. Die veel slaapt en op de momenten dat ze wakker is de wereld aan het bestuderen is.
Een reactie op "De eerste week"
Roelina de Hoop
mijn hartelijke felicitaties met dit kleine mooie meisje.Wat kijkt ze al wijs uit haar oogjes zeg!!Ben erg blij voor jullie en geniet er maar lekker van, want ze groeien als kool en voor je het weet gaan ze al lopen….groetjes van Roelina de Hoop.