Exposure bij de fotograaf
Op 22 mei hebben we foto’s van onze kleine spruit laten maken, want ze schijnen heel snel groot te worden (kan ik niet op wachten en ooh nee, ze nu zo’n schattig klein hummeltje)…. Anyway je weet wel van die foto’s baby bloot bij papa en mama. Heel idyllisch en mooi. We grapten nog tegen de fotograaf, dadelijk krijgen we ongelukjes. Hij zei, dat komt vaker voor, niet erg. Toen bedacht ik me dat ik wel reserve kleren mee had voor Milou maar niet voor ons. De fotograaf zei dat het bijna nooit was voorgekomen dat ouders onder zaten. Tja, dat had hij beter niet kunnen zeggen. Mama was als eerste aan de beurt, nog helemaal aangekleed en klaar om Milou bij papa te positioneren, dacht Milou ik moet plassen, shirt en broek onder, zucht. Tijdens het fotos maken met papa dacht Milou ik moet ook poepen, gelukkig niet op zijn kleren maar toch. Mooi dachten we, nu hebben we alles gehad. Het was rond etenstijd, dus ze begon te huilen. Ik haar aangelegd en toen dacht haar sluitspier, dit is een goed moment om te ontspannen, tja nu niet alleen mijn broek onder plas maar ook onder de …. . De full experience. Blijkbaar was het toch uniek want de fotograaf zei toen, doe maar een luier om die kunnen we wel weg retoucheren. Een stuk veiliger. Het lijkt erop dat we een mooie fotoshoot hebben, volgende week de foto’s ophalen en kijken of Milou talent heeft om fotomodel te worden. De exposure die Milou ons gegeven heeft, hebben we goed doorstaan, want zeg nou eerlijk, fijn is anders maar het is van je kind en die mag dat. Hoe de fotograaf erop terugkijkt is moeilijk te zeggen. Gelukkig liep op dat moment de poetsvrouw rond, dus die zal nog even alles ontsmet hebben, denk ik zo. Wij nog in het begin zeggen dat we zo’n makkelijk kind hebben. Ik heb zo’n vermoeden dat hij daar anders over denkt. Tja, geef hem eens ongelijk.